مادرای آموزگارمهربان/تاغروب زندگی بامن بمان
دلم تنگ است ونمی دانم چرا/به غیرازتوباکه بگویم دردخودرا
دردتنهایی وغم جدایی/غریبی بی کس وبی آشنا
بدنبال تومیگردم دراینجا/ولی نمی بینم مثل توکسی را
مادرم ازغم روری تو/دل من زخم بسیاردارد
جزتوولبخندتو/دگرهیچ مرهمی اثرندارد
چه کنم این که دل است/نازک ومثل برگ گل است
مادرمیدانم که تو سلطان غمی/چونکه تو نداری مریمی
این شعرازخانم مریم شجاعی است
نظرات شما عزیزان:
سلام ، مطلب خوبي بود . به ما سر بزنيد .
http://efanet.ir/
http://efanet.ir/